شاید از خود من شروع شده

یه موضوعی رو برداشتم تا در موردش بنویسم و رفتم واسش از بین عکسام، عکسی پیدا کنم اما دو سه تا عکس موضوع نوشتم رو عوض کرد. موضوع کلیشه ای کودکان کار. یادمه تو خیابون و بیابون هر از گاهی ازین عکس ها میگرفتم عکس هایی که واسم خیلی بیشتر از عکس های دستکاری شده مناظر طبیعت جالبتره. عکس اولاگه درست به خاطرم اومده باشه خیابان منتهی به میدان توحید و عکس دوم مترو صادقیه است و عکس آخر هم میدان صنعت و این ها را بزارید در مقابل عکس های ای که هر روز در بین این جمعیت میلیونی میبینیم و میگذریم و عادت کردیم عادت...

خوب راه حل ساده اینه که بریم جلو یه کاری بکنیم که امروزشون بگذره، یکم بهتر بخوایم کار کنیم اینه که بریم به یه موسسه ای کمک کنیم که به این کودکان کمک میکنند اما راه آخر اینه که یه جوری زندگی کنیم که این اتفاق ها پیش نیاد، میگید چجوری؟ از کجا میدونید که بچه ی عکس اول فرزند یک طلاق نبوده باشه؟ یا اگر فرزندمون رو تربیت میکنیم اخلاقیت رو طوری یادش بدیم که اگر به پستی رسید بدونه واسه چی اونجاست و اخلاقیاتش رو با پستش عوض نکنه و الی آخر. اگر بچه ای هنوز توی خیابون هاست و داره کار میکنه باید بدونیم مجموعه عواملیه که دست به دست هم داده که شاید از خودمون شروع شده.